O książce: 2015 / Czy okrutną i wypaczoną światową historię człowieka można uznać za „rzeczywistość”? Odpowiedź nasuwa się sama, zwłaszcza przy braku snu, kiedy Wniebowstąpienie wydaje się być funkcją „Oddalania” – kiedy wszystko, co ziemskie, jest zmęczone, a niewierzący ludzie wydają się żałosnymi, irytującymi idiotami i zazdrosnymi ludźmi. Do dowolnego miasta możesz wejść, przechodząc przez zamknięte drzwi, korzystając ze Street View w Mapach Google – a wskrzeszone wydarzenia aksamitnej rewolucji z lat 1988–1991 zaczynają wyglądać podejrzanie podobnie do dzisiejszych. Wszystkie skrajne kwestie wszechświata należy pilnie rozwiązać podczas sokratyczno-platońskiego spaceru z grubym żarłokiem Szlomoyem w kapeluszu z szerokim rondem po przedświątecznym Londynie. Klucz do ucieczki przed kochankiem zostaje nieoczekiwanie znaleziony w udokumentowanej historii ucieczki słynnego Izraelczyka z zakładnika. I wszystkie codzienne wydarzenia wokół nagle zaczynają nabierać kształtu w starożytnym, zapomnianym rytuale, prowadzącym bohaterkę do kamiennych schodów świątyni jerozolimskiej.